احمد کایا را از بسیار قبل میشناختم اما اینکه چرا نشد و دست نداد که او را بهتر بشناسم و با موسیقیاش بیشتر آشنا شوم، فقط و فقط کوتاهی از جانب خودم است. بهرحال، احمد کایا نماد اعتراض است، صدایش صدای اعتراض است و موسیقیاش نوای اعتراض. صدایی بسیار گیرا و جذاب دارد بطوری که هر شنوندهای با صدایش رابطه برقرار میکند. خوانندههایی ازین دست، همچون احمد کایا، ناصر رزازی و بسیاری دیگر، صدای اعتراض یک قوم، یک ملت میشوند و جاودانگیشان به همین خاطر است. صدای برآمده از نای ایشان، صدایی از ژرفای درون است که به هیچ وجه تصنعی و مکانیکی نیست. تنها عشق است و اعتقاد.
No comments:
Post a Comment