"اگر آب را کنترل کنی، مردم را در کنترل داری" این خط اصلی انیمیشن رنگو هست که استعاره‌ای است از گرفتن آنچه که حق طبیعی مردم است، چون آب، سواد، دانش و ... و مردم را سوق دادن و راندن به سمت طبیعی‌ترین و بدوی‌ترین حقوق خود و بدین ترتیب، برحذر داشتن آنان از چنگ‌زنی و رسیدن به مدارج بالاتر اجتماعی و کُشتن سودای جاه‌طلبی وبلندپروازی در آنان. رنگو با رنگ و لعابی که در خود دارد و وجود کاراکترهای متنوع کودکان را جذب می‌کند و در کنار این، با پیامی که در بطن خود دارد بزرگترها را مفتون خود می‌کند. در چند سال اخیر شاهد انیمیشن‌های متفاوتی بوده‌ایم که نه برای جلب نظر کودکان بلکه برعکس، برای بزرگترها ساخته شده است. انیمیشن‌هایی چون مری و مکس و یا شعبده‌باز، برای مخاطب خاص ساخته شده و صرفا جهت تاثیرگذاری هرچه بیشتر بر بیننده در قالب انیمیشن به اجرا در آمده‌اند. انیمیشن‌هایی با موضوعاتی تلخ و برگرفته از بطن زندگی مردم است؛ فارغ از آن سرزمین رویایی و شادی، که معمولا برای رده سنی کودکان به تصویر کشیده می‌شود. رنگو اما مثل آن دو تلخ نیست؛ قابل تامل است و بیننده را به فکر فرو می‌برد اما از بار تلخی آن کاسته شده و بر رنگ و لعاب و کمیک بودن آن افزوده شده است. انیمیشن رنگو اثری لذت‌بخش است که همزمان هم کمیک است و هم تراژیک، و در کنار تم‌های غالب در انیمیشن‌هایی این چنینی، موضوعی جالب و تامل‌برانگیز را در بر دارد که آن را می‌توان به دنیای واقعی انسانها تعمیم داد.
No comments:
Post a Comment